Ulasan Akhbar Penggal 3 Minggu 4

http://cyberita.asia1.com.sg/singapura/story/0,3617,123244-1216763940,00.html?

PROGRAM TUTUR MANDARIN, MELAYU DILUAS

Pada pendapat saya, Singapura masih belum mencapai keharmonian kaum. Keadaan sekarang mungkin merupakan toleransi kaum-kaum. Walaupun keadaan ini lebih elok daripada masalah perkauman dan rusuhan(yang mencemarkan nama negara dan mengancam ekonomi kita), dari segi sosial, Singapura masih ada pontensi untuk membangun dan membina masyarakat yang benar-benar bersepakat.

Keharmonian kaum tidak hanya terhad kepada aspek keamanan dan kemesraan. Ada juga bahagian pemahaman dan pengahargaan kaum lain, dan inilah ialah faktor yang masih belum dipupuk dalam masyarakat Singapura. Beberapa orang boleh menyatkan mereka memahami kaum lain? Beberapa orang boleh menegaskan bahawa mereka menghargai agama lain? Selepas memperhatikan ini, seseorang akan menyedari bahawa usaha untuk menggalakkan keharmonian kaum di Singapura, walaupun ia patut dipuji, tidak dapat membentuk masyarakat idaman atau masyarakat ideal.

Mempelajari bahasa kaum lain (seperti saranan yang diberikan di artikel) mungkin lebih berkesan kerana bahsa dapat mencerminkan semua aspek kaum dan memberikan wawasan yang mendalam tentang pemikiran kaum tersebut. Contohnya, peribahasa Melayu dapat membayangkan nilai-nilai terutama masyarakat Melayu. Mempelajari bahasa lain merendam seseorang dalam keunikan budaya dan membolehkan seseorang menghargai dan memahami kaum asalnya. Pada pendapat saya, program ini mesti disokong dan diperkembangkan bagi menigkat kesannya atas masyarakat.

Apabila anjuran ini dibandingkan dengan suatu kelaziman kalendar sekolah, Hari Keharmonian Kaum, perbezaan kesan amat jelas. Hari Keharmonian Kaum hanya mengenal variasi fisikal seperti kelainan baju, makanan dan adat. Ia hanya menitikberatkan perbezaan superfisial dan boleh dikatakan tidak mencapai tujuannya kerena ia menekankan bahawa kita berasal dari kaum berlainan, dan tidak mengesahkan persamaan kita sebagai warganegara Singapura. Apatah lagi, Hari Kerharmonian Kaum tidak berkesan di sekolah-sekolah yang tidak berbilang kaum, serperti sekolah SAP.

Saya akan memberikan kes negara Switzerland, yang juga berbilang kaum dan mempunyai empat bahasa nasional, bahasa Jerman, bahasa Perancis, bahasa Itali, dan bahasa Romansh. Semua pelajar harus mempelajari bahasa kaum mereka, satu bahasa kaum lain, dan digalakkan mengunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa bersama bagi berkomunikasi. Jika sistem seperti ini berjaya di negara Switzerland, ia boleh berjaya di sini juga.

319 patah perkataan

http://cyberita.asia1.com.sg/singapura/story/0,3617,122242,00.html



ORGAN MANUSIA BUKAN UNTUK DIJUAL BELI



Kes yang melibatkan dua warganegara Indonesia yang cuba menjual ginjal mereka kepada golongan Singapura yang berada telah menimbulkan perdebatan tentang etika jualan dan permindahan organ-organ. Isu yang dikemukakan termasuk eksploitasi golongan miskin dan penyalahgunaan polisi HOTA yang telah menghakis keberkesanan sistem dermaan organ di Singapura.



Adakah penjualan organ merupakan exploitasi golongan miskin di negara-negara membangun? Menjual organ telah menjadi usaha terakhir bagi segelintir orang yang telah kehabisan pilihan. Mereka tidak mempunyai sijil pendidikan, gaji bulanan dan terpaksa menyokong keluarga dan anak mereka antara harga kehidupan yang semakin meningkat. Mereka tidak akan memberikan izin termaklum atau 'informed consent' dan tidak sedar tentang kesan negatif dan risiko pembedahan dan menderma organ mereka. Izin termaklum merupakan asas etika perubatan moden dan kes ini boleh dilihat sebagai eksploitasi dan hak asasi manusia. Ada juga kebimbangan sindiket-sindiket jeneyah terbabit dalam perdagangan organ haram.



Selain itu, pejualan organ ialah kelakuan yang tidak adil dan akan menjejaskan sistem kesihatan di Singapura. Golongan pesakit kaya akan mendapat kelebihan dan dapat melangkau senarai tunggu panjang yang menghindari pesakit lain mendapat permindahan organ yang diperlukan. Walaupun bilangan warganegara Singapura telah membeli organ dan menjalani pembedahan di luar negara masih rendah (kurang daripda 300 pesakit), tren ini semakin meningkat. Pemberian dan penerimaan rasuah boleh bermula di sistem kesihatan Singapura apabila pesakit-pesakit dalam keadaan genting cuba mencari peluang untuk hidup.



Walaupun perkara ini membimbangkan, bolehkan kami membiarkan peaskit-peaskit mati? Jika penjualan organ boleh memastikan penakatan pesakit, golongan masyarakat yang berpegang teguh kepada pengekalan etika dan prinsip moral perbubatan terpaksa menerima kelakuan ini. Apatah lagi, penjualan organ boleh menolong melegakan tekanan atas sistem kesihatan untuk memperuntukkan organ pindahan kepada semua pesakit. Sumber alam boleh diketepikan bagi menolong golongan miskin jika perdagangan organ dibenarkan kerana golongan berada tidak dipaksa untuk mengikut sistem formal.

Pada pendapat saya, perdaganagan organ merupakan pilihan efektif, jika ia dikawal dan dilaraskan oleh pemerintah ataupun pertubuhan kesihatan tersenderi. Walaupun ia mungkin elitis dan tidak elok bagi mengekalkan kesamaan dalam masyarakat, keperluan meyelamatkan nyawa harus diberi keutamaan.

332 patah perkataan